Η Καμέλια ή αλλιώς camellia japonica ανήκει στην οικογένεια theaceae. Είναι πολύ δημοφιλές και διαδεδομένο φυτό με ασιατική καταγωγή. Το όνομά της το οφείλει στον Τζορτζ Κάμελ, έναν Ιησουίτη ιεραπόστολο, ο οποίος ταξίδεψε στην Ασία και μελέτησε την χλωρίδα των Φιλιππίνων.
Στη χώρα μας είναι ένα φυτό που παράγεται σε μεγάλες ποσότητες, ιδιαίτερα στο Πήλιο, και στολίζει τα μπαλκόνια και τις αυλές μας, με τα υπέροχα λουλούδια του. Υπάρχουν πλέον πολλές ποικιλίες, κόκκινες, ροζ, φούξια, άσπρες, ακόμα και πιτσιλωτές. Ας δούμε κάποιες χρήσιμες πληροφορίες.
Η Καμέλια ανήκει σε μια ομάδα φυτών που ονομάζονται οξύφιλα. Προτιμάει όξινο εδαφικό περιβάλλον με pH κάτω από 6, ενώ σε αλκαλικά εδάφη παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα. Για τον λόγο αυτό, δύσκολα προσαρμόζεται στον κήπο και καλύτερα είναι να την μεγαλώνουμε σε γλάστρες, χρησιμοποιώντας πάντα ειδικό μίγμα για οξύφιλα φυτά.
Προτιμάει θέσεις με αρκετή υγρασία και χρειάζεται προστασία από τον καυτό άμεσο ήλιο (ειδικά το καλοκαίρι), και από τα ρεύματα αέρα που ξηραίνουν την ατμόσφαιρα. Ιδανικό σημείο είναι ένα βορινό, ημισκιαζόμενο και απάνεμο.
Ποτίζουμε τακτικά, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, αλλά με φειδωλές ποσότητες. Θέλουμε να έχει πάντα υγρασία, αλλά το χώμα της και η ρίζα της να παραμένουν αφράτα και να αερίζονται καλά. Σε περιόδους καύσωνα, ψεκάζουμε με καθαρό νερό το φύλλωμα τις πρωινές ώρες πριν την έντονη ηλιοφάνεια.
Η Καμέλια ανθίζει νωρίς. Περίπου στις αρχές ή στα μέσα του Φεβρουαρίου, ανάλογα με την περιοχή, και η ανθοφορία της κρατάει για πάνω από ένα μήνα.
Για να έχουμε πολλά και εντυπωσιακά άνθη χρειάζεται 2 καλές λιπάνσεις το φθινόπωρο με ένα πλήρες και υδατοδιαλυτό λίπασμα με αυξημένες μονάδες Καλίου. Επίσης μετά την ανθοφορία, χρειάζεται 2 καλές εφαρμογές λίπανσης τον Μάρτιο και τον Απρίλιο με ένα πλήρες και ειδικό λίπασμα για οξύφιλα φυτά. Τέλος, ανεξάρτητα από τα πλήρη λιπάσματα, καλό θα ήταν να κάναμε 1-2 εφαρμογές σιδήρου με πότισμα την άνοιξη και 1-2 το φθινόπωρο. Καταλληλότερος σίδηρος είναι ο χηλικός.
Οι καμέλιες κλαδεύονται πολύ ελαφρά, μετά την ανθοφορία τους, και μόνο αν χρειάζεται να αφαιρέσουμε τυχόν ξερά ή άρρωστα τμήματα, ή για να περιορίσουμε το σχήμα της. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα ή με εναέριες καταβολάδες, αλλά σχετικά δύσκολα.
Σε ότι αφορά τους εχθρούς, η Καμέλια μπορεί να προσβληθεί από την βαμβακάδα και ενδεχομένως μετέπειτα από τον μύκητα της καπνιάς. Σε αυτήν την περίπτωση, ψεκασμοί με θερινό πολτό ή κάποιο άλλο ειδικό λάδι θα μας δώσουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Επίσης είναι πιθανό να έχουμε κάποια μικρή συνήθως προσβολή από μελίγκρες (αφίδες) στη νεαρή βλάστηση την άνοιξη. Εκεί θα πρέπει να επέμβουμε έγκαιρα με ψεκασμό, με κάποιο ήπιο σκεύασμα φιλικό προς το περιβάλλον και τον χρήστη. Σε βαρύτερες προσβολές και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, είμαστε αναγκασμένοι να καταφύγουμε στην συμβουλή κάποιου ειδικού για την χρήση ενός πιο δυναμικού σκευάσματος.
Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα στις Καμέλιες όμως, παρουσιάζονται λόγω έλλειψης ή ανισορροπίας κάποιου στοιχείου, και εμφανίζονται με κηλίδες ή ασύμμετρες περιοχές αποχρωματισμού επάνω στο φύλλωμα. Γι’ αυτό είναι πολύ σπουδαία η συστηματική και σωστή λίπανση, καθώς και η επιλογή του σωστού φυτοχώματος.
Η Καμέλια σίγουρα δεν είναι ένα φυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ‘’εύκολο’’, αλλά αξίζει η προσπάθεια και με το παραπάνω.